Ezekiel 33

CHAPTER 33

The Watchmen of the House of Israel

1και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων 2υιέ ανθρώπου λάλησον τοις υιοίς του λαού σου και ερείς προς αυτούς γη εφ΄ ην αν επάγω ρομφαίαν και λάβη ο λαός της γης άνθρωπον ένα εξ αυτών και δώσιν αυτόν εαυτοίς εις σκοπόν 3και ίδη την ρομφαίαν ερχομένην επί την γην και σαλπίση τη σάλπιγγι και σημανή τω λαώ 4και ακούση ο ακούσας της φωνής της σάλπιγγος και μη φυλάξηται και επέλθη η ρομφαία και καταλάβη αυτόν το αίμα αυτού επί της κεφαλής αυτού έσται 5ότι την φωνήν της σάλπιγγος ακούσας ουκ εφυλάξατο το αίμα αυτού επ΄ αυτόν έσται και ούτος ότι εφυλάξατο την ψυχήν αυτού εξείλατο 6και ο σκοπός εάν ίδη την ρομφαίαν ερχομένην και μη σημανή τη σάλπιγγι και ο λαός μη φυλάξηται και ελθούσα η ρομφαία λάβη εξ αυτών ψυχήν αύτη διά την αυτής ανομίαν ελήφθη και το αίμα εκ της χειρός του σκοπού εκζητήσω 7και συ υιέ ανθρώπου σκοπόν δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ και ακούση εκ του στόματός μου λόγον και αναγγελείς αυτοίς απ΄ εμού 8εν τω ειπείν με τω αμαρτωλώ θανάτω αποθάνη και μη λαλήσης του φυλάξασθαι τον ασεβή από της οδού αυτού αυτός ο άνομος τη ανομία αυτού αποθανείται το δε αίμα αυτού εκ της χειρός σου εκζητήσω 9συ δε εάν προαπαγγείλης τω ασεβεί την οδόν αυτού αποστρέψαι απ΄ αυτής και μη αποστρέψη από της οδού αυτού ούτος τη ασεβεία αυτού αποθανείται και συ την ψυχήν σαυτού εξήρησαι

The Message of Righteousness

10και συ υιέ ανθρώπου είπον τω οίκω Ισραήλ ούτως ελαλήσατε λέγοντες αι πλάναι ημών και αι ανομίαι ημών εφ΄ ημίν εισι και εν αυταίς ημείς τηκόμεθα και πως ζησόμεθα 11είπον αυτοίς ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος ου βούλομαι τον θάνατον του ασεβούς ως αποστρέψαι τον ασεβή από της οδού αυτού και ζην αυτόν αποστροφή αποστρέψατε από της οδού υμών της πονηράς και ινατί αποθνήσκετε οίκος Ισραήλ 12και συ υιέ ανθρώπου είπον προς τους υιούς του λαού σου δικαιοσύνη δικαίου ου μη εξέληται αυτόν εν η αν ημέρα πλανηθή και ανομία ασεβούς ου μη κακώση αυτόν εν η αν ημέρα αποστρέψη από της ανομίας αυτού και δίκαιος ου μη δύνηται σωθήναι εν ημέρα αμαρτίας αυτού 13εν τω ειπείν με τω δικαίω ζωή ζήσεται και ούτος πέποιθεν επί τη δικαιοσύνη αυτού και ποιήσει ανομίαν πάσαι αι δικαιοσύναι αυτού ου μη αναμνησθώσιν εν τη αδικία αυτού η εποίησεν εν αυτή αποθανείται 14και εν τω ειπείν εμέ τω ασεβεί θανάτω θανατωθήση και αποστρέψει από της αμαρτίας αυτού και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην 15και ενεχύρασμα αποδώ και αρπάγματα αποτίσει εν προστάγμασι ζωής διαπορεύηται του μη ποιήσαι άδικον ζωή ζήσεται και ου μη αποθάνη 16πάσαι αι αμαρτίαι αυτού ας ήμαρτεν ου μη αναμνησθώσιν ότι κρίμα και δικαιοσύνην εποίησεν εν αυταίς ζήσεται 17και ερούσιν οι υιοί του λαού σου ουκ ευθεία η οδός του κυρίου και αύτη η οδός αυτών ουκ ευθεία 18εν τω αποστρέψαι δίκαιον από της δικαιοσύνης αυτού και ποιήση ανομίας αποθανείται εν αυταίς 19και εν τω αποστρέψαι τον αμαρτωλόν από της ανομίας αυτού και ποιήση κρίμα και δικαιοσύνην εν αυτοίς αυτός ζήσεται 20και είπατε ουκ ευθεία η οδός κυρίου έκαστον εν ταις οδοίς αυτού κρινώ υμάς οίκος Ισραήλ

The Fall of Jerusalem

21και εγένετο εν τω δωδεκάτω έτει εν τω δεκάτω μηνί πέμπτη του μηνός της αιχμαλωσίας ημών ήλθε προς με ο ανασωθείς από Ιερουσαλήμ λέγων εάλω η πόλις 22και χειρ κυρίου εγενήθη επ΄ εμέ εσπέρας πριν ελθείν αυτόν και ήνοιξέ μου το στόμα ως ήλθε προς με τοπρωϊ και ανοιχθέν το στόμα μου ου συνεσχέθη έτι 23και εγενήθη λόγος κυρίου προς με λέγων 24υιέ ανθρώπου οι κατοικούντες τας ηρημωμένας επί της γης του Ισραήλ λέγοντες λέγουσιν εις ην Αβραάμ και κατέσχε την γην και ημείς πλείους εσμέν ημίν δέδοται η γη εις κατάσχεσιν 25διά τούτο είπον αυτοίς τάδε λέγει κύριος κύριος επί αίματος τρώγετε και τους οφθαλμούς υμών αίρετε εις τα βδελύγματα υμών και αίμα εκχέετε και την γην κληρονομήσετε 26και έστητε εν ταις ρομφαίαις υμών εποιήσατε προσόχθισμα και έκαστος την γυναίκα του πλησίον αυτού εμολύνατε και την γην κληρονομήσετε 27τάδε ερείς αυτοίς τάδε λέγει κύριος κύριος ζω εγώ ημήν οι εν ταις ηρημωμέναις μαχαίραις πεσούνται και οι επί προσώπου του πεδίου τοις θηρίοις του αγρού δοθήσονται εις κατάβρωμα και τους εν ταις τετειχισμέναις και τους εν τοις σπηλαίοις θανάτω αποκτενώ 28και δώσω την γην έρημον και απολείται η ύβρις της ισχύος αυτής και ερημωθήσεται τα όρη Ισραήλ διά το μη είναι διαπορευόμενον 29και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος και ποιήσω την γην αυτών έρημον και ερημωθήσεται διά πάντα τα βδελύγματα αυτών α εποίησαν 30και συ υιέ ανθρώπου οι υιοί του λαού σου οι λαλούντες περί σου παρά τα τείχη και εν τοις πυλώσι των οικιών και λαλούσιν έκαστος τω αδελφώ αυτού λέγοντες συνέλθωμεν και ακούσωμεν τα εκπορευόμενα παρά κυρίου 31και έρχονται προς σε ως συμπορεύεται λαός και κάθηνται εναντίον σου και ακούουσι τα ρήματά σου και ου μη ποιήσουσιν αυτά ότι ψεύδος εν τω στόματι αυτών και οπίσω των μιασμάτων αυτών η καρδία αυτών πορεύεται 32και γίνη αυτοίς ως φωνή ψαλτηρίου ηδυφώνου ευαρμόστου και ακούσονταί σου τα ρήματα και ου μη ποιήσουσιν αυτά 33και ηνίκα εάν έλθη ερούσιν ιδού ήκει και γνώσονται ότι προφήτης ην εν μέσω αυτών